Dzień ten upamiętnia tragiczne wydarzenia, jakie miały miejsce w Bangladeszu w 1952 r. – zginęło wówczas pięciu studentów uniwersytetu w Dhace, którzy uczestniczyli w manifestacji za wprowadzeniem języka bengalskiego do urzędów. Postawa młodych ludzi stała się inspiracją do ustanowienia dnia, który ma przypominać, jak wielkim skarbem jest język ojczysty.
W historii Polski nasi Rodacy wielokrotnie stawiali opór wrogim państwom, które starały się, aby język polski przestał istnieć. Cena była wielka, ale dzięki Ich poświęceniu Polacy w Ojczyznie i poza jej granicami mogą bez przeszkód i z dumą mówić własnym językiem. To świetny sposób na zachowanie tożsamości narodowej oraz poczucia wspólnoty z rodakami. Nauka języka ojczystego i możliwość zgłębiania wiedzy, stanowią podstawę rozwoju każdego człowieka; jest to trzon szeroko rozumianej kultury.